به غیر از وطن اصلى چند محل را مى‌توان به عنوان وطن انتخاب کرد؟
آیت الله خامنه ای : غیر از وطن اصلى(جایى که در آن بدنیا آمده و رشد و نمو نموده) داشتن دو وطن اتخاذى اشکال ندارد ولى اگر خواست سه وطن اتخاذ کند که در هر یک در طول سال چهار ماه زندگى کند منوط به صدق عرفى وطن است وگرنه وطن سوم اشکال داردی : محلّى را که انسان براى اقامت و زندگى خود اختیار کرده وطن اوست ، ولى اگر در آن جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، اختیار کردن براى زندگى معتبر نیست ، بلکه تا اعراض نکرده وطن اوست.
ـ اگر قصد دارد در محلّى که وطن اصلیش نیست مدّتى بماند و بعد به جاى دیگر برود ، آن جا وطن او حساب نمى شود.
ـ جایى را که انسان محلّ زندگى خود قرار داده و مثل کسى که آن جا وطن اوست در آن جا زندگى مى کند ، که اگر مسافرتى براى او پیش آید دوباره به همان جا بر مى گردد ـ اگر چه قصد نداشته باشد که همیشه در آن جا بماند ـ وطن او نیست ، ولى احکاموطن بر آن جارى مى شود.
ـ کسى که در دو محلّ زندگى مى کند ـ مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر دیگر مى ماند ـ هر دو محلّ وطن اوست ، و همچنین اگر بیشتر از دو محلّ براى زندگى خود اختیار کرده باشد ، به طورى که عرفاً گفته شود آن جا محلّ و مسکن دائمى اوست.
ـ کسى که در محلّى مالک منزلى باشد که شش ماه متّصل را قصد ماندن در آن جا داشته و این مدّت را مانده باشد ، ولى فعلا صرف نظر کرده ، احکام وطن بر آن جارى نیست ، هر چند احتیاط مؤکّد آن است که هر وقت به آن جا برسد هم شکسته و هم تمام بخوان
آیت الله مکارم شیرازی : هر فرد میتواند حداکثر سه وطن داشته باشد و به هر دلیل در وطن حاضر شود نماز و روزه کامل است ولی در بین راه حکم مسافر را دارد و چنانچه هفته ای سه روز در آن محل اقامت داشته باشید و حداقل دو سال ادامه یابد آنجا در حکم وطن شما و نماز و روزه شما کامل است همچنین اگر یک سال (دوازده ماه) در آن محل اقامت داشته باشید و یا اگر در محلی تصمیم به اقامت دائم داشته باشید و (هرچند به صورت پراکنده) حداقل چهار ماه در سال در آن محل اقامت داشته باشید
آیت الله سیستانی : چنانچه مدت ماندن شما در شهر محل تحصیل یا محل کار مدت خاصی باشد پس حکم آنجا طبق جدول زیر است:
1- اگر در ماه حد اقل 22 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای یک سال و نیم یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
2- اگر در ماه حد اقل 15 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
3- اگر در ماه حد اقل 7 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
4- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 9 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای دو سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
5- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 8 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
6- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 6 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
7- اگر در ماه حد اقل 20 روز و هر روز 8 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
8- اگر در ماه حد اقل 15 روز و هر روز 12 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای پنج سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
9- اگر هر سال یک چهارم آن را در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.
و اگر محل تحصیلتان یا محل کارتان با شهر محل سکونت فاصله شرعی دارد (44 کیلومتر رفت یا رفت و برگشت) در این صورت اگر به آنجا هر روز رفت و آمد می کنید و یا هر ماه حد اقل 10 روز این مسیر را طی می کنید و این رویه برای شش ماه یا بیشتر است شما کثیر السفر هستید و در تمام سفرهایتان نماز تمام و روزه صحیح است و اگر عدد و یا روزهاى مسافرت شما در ماه هشت یا نه باشد ـ بنابر احتیاط واجب ـ در همه سفرها باید هم شکسته بخوانید و هم تمام ، و اگر کمتر از این باشد نماز شکسته است ، البته حکم مذکور در صورتى است که محل تحصیل یا محل کار مقر شما نشده باشد پس چنانچه مقر شما شد ، حکم کثیر السفر در صورتی ثابت می شود که فاصله بین شهر شما و شهر محل تحصیل 44 کیلومتر یا بیشتر باشد.
http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/
